1 Wij loven U, o God, wij prijzen uwen naam!
U, eeuwig' Vader, U verheft al 't schepsel saâm.
Zingt, serafs, eng'len zingt! Heft machten aan en tronen!
Onafgebroken rijz' uw lied op hoge tonen!
Gij, driemaal heilig zijt G' o God der legerscharen!
Dat aard' en hemel steeds uw grootheid openbaren!

2 U looft d' apostelschaar in heerlijkheid, o Heer!
Profeten, martelaars vermelden daar uw eer.
Door heel uw kerk wordt steeds, daar boven, hier beneden,
in strijd en zegepraal, uw grote naam beleden.
Zij looft, o Vader, U, oneindig in vermogen,
onpeilbaar in verstand, onmeetbaar in meedogen!

3 U, Vader, U zij lof op een verhoogde toon!
Lof uwen eigenen, uw eengeboor'nen Zoon.
Lof uwen Geest, die ons ten Trooster is gegeven,
ten Leidsman op den weg naar 't eeuwig zalig leven!
U looft uw kerk alom, waar Gij die ook vergaarde;
U looft wat loven kan, in hemel en op aarde!

4 U, Christus, onze Heer, bekleed met majesteit,
U, 's Vaders een'ge Zoon, zij lof in eeuwigheid!
Het mensdom lag in schuld en vloek voor God verloren:
Gij werdt, de mens tot heil, uit ene maagd geboren.
Gij hebt aan 't kruis voor ons de dood zijn macht ontnomen,
zo baandet G' ons de weg, om weer tot God te komen.

5 Gij zit in heerlijkheid aan 's Vaders rechterhand,
totdat G' als Rechter eens de laatste vierschaar spant.
Laat ons in genen nood uw bijstand ons ontberen,
Gij kocht ons met uw bloed, blijf, Heiland, ons regeren,
blijf ons, uw ergenis, door uwe macht bewaren,
wil, met uw heil'gen, ons voor uwen troon vergâren.

6 Wij zegenen, o Heer, uw goedheid al de dag!
Geef, dat eeuw in eeuw uit, ons lied U loven mag,
geef, dat wij bij uw komst onstraff'lijk wezen mogen.
Ontferm, ontferm U, Heer, toon ons uw mededogen!
Op U steunt onze hoop, o God van ons vertrouwen!
zij worden nooit beschaamd, die op uw goedheid bouwen.