Index |
Psalm 71
1 'k Betrouw op U, hoor mijn gebeden:
Dat mij geen schaamt', o HEER', In eeuwigheid verneer'. Red mij, door Uw gerechtigheden, Bevrijd mij, neig Uw oren; Verlos mij; wil mij horen. 2 Wees mij een rots, om in te wonen; Een schuilplaats, waar mijn hart Steeds toevlucht vind', in smart. Uw hoog bevel zal blijkbaar tonen, Dat Gij, o groot' Ontfermer, Mijn burg zijt en beschermer. 3 Bevrijd mij van 't geweld des snoden, Die 't heilig recht verkracht; Wiens trotsheid mij veracht. Ik wacht op U, o God der goden, Op Wien ik vast vertrouwde, Van dat ik 't licht aanschouwde. 4 Zo Gij, van dat ik werd geboren, Ja, van mijn eerst begin, Mij niet, uit teed're min, Hadt ondersteund, 'k waar' lang verloren; Dies doe ik, in gezangen, U steeds mijn lof ontvangen. 5 'k Was als een wonder in elks ogen; Doch Gij, mijn toevlucht, Gij Stondt mij met sterkte bij; Laat dan mijn mond Uw Naam verhogen, En al mijn levensdagen Van Uwen roem gewagen. 6 Verwerp mij niet in hoger jaren; Laat bij den ouderdom, Dien 'k in Uw gunst beklom, Uw voorzorg over mij niet varen; Laat met de kracht van 't leven, Uw hulp mij niet begeven. 7 Hen, die op mijne ziele loeren, Hoort men in hunnen raad, Uit onverzoenb'ren haat, Een goddeloze schimptaal voeren, En tegen recht, te zamen Mijn ondergang beramen. 8 "Ziet", zeggen zij, "hij ligt verschoven; God staat niet aan zijn zij; Jaagt, jaagt hem; grijpt hem vrij; Hij kan geen uitkomst zich beloven." O God, toon m' Uw ontferming, En haast U ter bescherming. 9 Doe hen beschaamd staan en bezwijken, Wier woede mij bestrijdt, Wier haat mijn rust benijdt; Doe hen met smaad en schande wijken, Die tegen mij zich sterken, En mijne ramp bewerken. 10 Mijn hart zal steeds op U vertrouwen; Mijn mond vindt tot Uw lof Gedurig ruimer stof En zal Uw recht en heil ontvouwen, Schoon ik de reeks dier schatten Kan tellen noch bevatten. 11 Ik zal blijmoedig henen treden In 's HEEREN mogendheid; Mijn hart is uitgebreid, O HEER', om Uw gerechtigheden, Ja die alleen, te prijzen, Op aangename wijzen. 12 Gij hebt mij van mijn kindse dagen Geleid en onderricht; Nog blijf ik naar mijn plicht, Van Uwe wond'ren blij gewagen. O God, wil mij bewaren Bij 't klimmen mijner jaren. 13 Blijf mij in mijne grijsheid sterken; Verkwik mijn ouderdom; Bewaak mij van rondom; Zo meld' ik dit geslacht Uw werken; Zo zal 'k Uw grootheid zingen Voor hun nakomelingen. 14 Ik roem, o eeuwig Alvermogen, 'k Roem Uw gerechtigheid, Die zoveel glans verspreidt, Zo heerlijk schittert uit den hoge, O HEER' der legerscharen, Wie kan U evenaren? 15 Gij deedt mij veel benauwdheid smaken En drukkend harteleed, Maar tot mijn hulp gereed Zult Gij mij weder levend maken; Mij uit den afgrond trekken, En met Uw vleug'len dekken. 16 Gij zult met luister mij omringen, Mij troosten in mijn smart. Dan zal ik, blij van hart, Met luit en harp Uw goedheid zingen, O heilig Opperwezen, Door Israel geprezen. 17 Mijn lippen zullen juichend roemen, In psalmen, U gewijd, Dat Gij mijn helper zijt; Mijn tong zal U mijn redder noemen, Uw gunst den Godgetrouwen Den gansen dag ontvouwen. 18 'k Zal Uw gerechtigheid verheffen, Die mij in eer herstelt, Die al mijn haters velt. 'k Zie hen door schand' en schaamte treffen; Ik zie hen schaamrood vluchten, Die mijne ziel doen zuchten.
1 Bij U, o HEER, berg ik mijn leven. Beschaam in mijn verdriet mijn vast vertrouwen niet, want U alleen kunt uitkomst geven. Kom mij door recht bevrijden, verhoor mij in mijn lijden 2 wees mij een rots tot mijn bescherming, zodat ik altijd weer bij U kan schuilen, HEER. Want U, mijn God, U bent mijn vesting, U zult in al mijn vrezen mijn rots en redder wezen. 3 Bevrijd mij van de goddelozen, o God, red door uw kracht mij uit der bozen macht. Verlos mij van die trouwelozen. Zie, hoe ik vol vertrouwen op U mijn hoop blijf bouwen. 4 Want U bent mijn verwachting, HERE. Vanaf de moederschoot bent U mijn steun in nood. U geldt mijn lof, U zal ik eren, U die mijn hele leven mijn helper bent gebleven. 5 Een wonder was ik in elks ogen, daar U mij hebt gespaard, beveiligd en bewaard. Nu wil U, mijn God, verhogen, uw luister steeds bezingen om al uw zegeningen. 6 Wil aan het einde van mijn dagen mij niet verwerpen, Heer. Mijn kracht vergaat steeds meer. Reeds zeggen zij die mij belagen: als toe, hem zal niets baten, hij is door God verlaten. 7 Haast U, mijn God, kom mij toch helpen. Houd U niet ver van mij, maar stel U aan mijn zij. Kom hen met schande overstelpen, die op mijn leven jagen, met onheil mij belagen. 8 Ik hoop op U en zal U loven, uw recht van dag tot dag vermelden met ontzag. Uw heil gaat elk begrip te boven. Ik kan die grote schatten niet tellen of bevatten. 9 Uw grote daden zal ik prijzen. HEER, uw gerechtigheid verkondig ik altijd. U wilde mij steeds onderwijzen. Van jongsaf mocht ik leren uw wonderen te eren. 10 Blijf in mijn laatste levensjaren mij steunen als voorheen. Heer, laat mij niet alleen. Ik meld, als U mij nog wilt sparen, aan komende geslachten uw werk, uw grote krachten. 11 Ten hemel reikt voor ieders ogen, Heer, uw gerechtigheid en grote majesteit. Hoe machtig bent U in vermogen! Wie kan U evenaren, uw wonderen verklaren? 12 U die mij rampen deed ervaren, schenkt mij het leven weer. Maak U nu op, o Heer, wil mij voor verder onheil sparen, mij troosten en mij geven dat ik in eer mag leven. 13 Ik zal aan U mijn psalmen wijden, o God van Israël, bij harp- en citerspel. Mijn mond zal juichend U belijden, mijn ziel zal blij bezingen uw trouw en zegeningen. 14 Mijn tong zal heel de dag gewagen van uw gerechtigheid, waarin ik mij verblijd. Want U beschaamt wie mij belagen. De vijand is verdreven. U prijs ik heel mijn leven. |